In 1964 scoorde de Franse chansonnier Gilbert Bécaud (1927-2001) een grote hit met Nathalie, een chanson dat zowel nationaal als internationaal enorm populair werd. De tekst voor het chanson werd geschreven door Pierre Delanoë (1918-2006) die tijdens zijn leven meer dan 5000 chansons en gedichten heeft geschreven. De muziek voor het chanson werd gecomponeerd door Bécaud zelf.

Aanloop naar een muzikale carrière

François Gilbert Léopold Bécaud werd geboren in Toulon, een stad in het zuiden van Frankrijk. Bécaud was reeds op jonge leeftijd geïnteresseerd in muziek. Zijn moeder wilde hem alle kansen bieden om zijn muzikale talenten te ontwikkelen: als kind mocht hij daarom leren pianospelen. Op 9-jarige leeftijd werd hij toegelaten op het Conservatorium in Nice. In 1942 verliet hij het Conservatorium omdat zijn familie moest uitwijken vanwege de oorlog. Na de oorlog vestigde Bécaud zich met zijn familie in Parijs, waar hij muziek begon te componeren, terwijl hij de kost verdiende als pianist in diverse café’s en cabaretzalen.

Componistentrio

In die tijd ontmoette Bécaud de Franse schrijver en dichter Maurice Vidalin (1924-1986), met wie hij bevriend raakte. Kort daarna werd hij ook voorgesteld aan Pierre Delanoë – de grootste dichter van Frankrijk – die hierboven al genoemd werd. De drie vrienden besloten hun krachten te bundelen en schreven een groot aantal chansons voor diverse Franse artiesten.

Ontmoeting met Piaf

In 1950 leerde Bécaud Jacques Pills (1906-1970) kennen. Pills was in die tijd reeds een beroemde chansonnier. Bécaud werd zijn pianist en ging met Pills op toernee in Zuid-Amerika, Canada en de Verenigde Staten. Samen schreven ze het chanson Je t’ai dans la peau voor Édith Piaf, met wie Pills later zou huwen. Piaf was onder de indruk van de muzikale talenten van Bécaud. Op haar verzoek begon hij ook te zingen en al gauw werd hij – naast pianist en componist – een gevierd chansonnier.

Energieke optredens

In 1953 verscheen zijn eerste studioalbum: ‘Gilbert Bécaud et ses chansons’ en er zouden nog vele albums volgen, waaronder live-albums. Omdat zijn live-optredens gekenmerkt werden door een energieke combinatie van zingen & swingen werd hij al gauw ‘Monsieur 100.000 Volts’ genoemd. Zijn favoriete podium was het Olympia: de oudste concertzaal van Parijs. Naast zijn carrière als chansonnier was Bécaud ook in een aantal films te zien. Zo speelde hij de hoofdrol in de film ‘Un homme libre’ uit 1973.